ءدال سول كۇنى كەڭسىرىگى كەبەرسىپ ۇيگە كەش ورالعان تۇعىن. تاماعىنا الدە ءبىر وكسىك تىعىلادى. بالا شاعىنىڭ ەڭ ءبىر ءتاتتى ەلەستەرى قالعان قاراپايىم بۇل اۋىل وتكەن شاقتىڭ مەيىرگە تولى ساتتەرىن ەرىكسىز ەلەستەتەتىن، ساعىندىراتىن. «اقىلداس، دالاعا ەرتىپ شىعايىن» دەدى، جەڭگەسى. بۇل ونىڭ ەجەلدەن كەلە جاتقان داعدىسى، قورقاق پا الدە، اجەسىنە ەركەلەپ يەك سۇيەپ سولاي بولعانى ما، ايتەۋ بالا كەزىندە دالاعا ىلعي اجەسىمەن بىرگە شىعاتىن. اجەسىنىڭ قوينىندا جاتىپ ۇيىقتايتىن، ونىڭ توقپاقتاي بىلەزىگى بار قولىنان مىقتاپ ۇستاپ ءتاتتى ۇيقىعا باتاتىن. اجەپتەۋىر ەس بىلگەنگە دەيىن كوبىندە اتاسى مەكتەپكە اپارىپ اكەلىپ تۇردى. كەيىن قالادا وقىپ مەكتەپ جاتاعىنا جاتقان تۇستارىندا دا اتاسىءار ەكى اپتادا ءسوزسىز ءبىر بارىپ كورىپ تۇراتىن. كەيىن كەلە كلاستاعى ساباقتاستارىنا دەيىن اتاسىن تانىپ الدى. ءتىپتى قۋشىكەشتەۋ ۇل ساباقتاستار جاعى «اتام كەلدى» دەپ ايعاي سالاتىن. ال ۆنيۋەرستەتتەگى شاقتارىندا، مەكتەپتەن قايتقان تۇستارىندا، مەيلى قىس، مەيلى جاز بولسىن اتاسى جول جاعاسىندا قاراپ تۇراتىن. اڭقاۋلىعى عوي، ءبىر جولى ۇيىقتاپ قالىپ، اۋدان قالاشىعىنا ءبىراق ءوتىپ كەتكەنى بار، ال اتاسى جول بويىندا كۇتىپ قالىپتى.

 

 اتا مەن اجە وسىلايءاردايىم ونىڭ جولىنا قاراپ ۇيگە تەز قايتۋىنءتورت كوزبەن كۇتەتىن. اماندىعىن تىلەپ، جۇكتەرىن كوتەرىسۋگە اسىعاتىن. ءبىراق، ءومىر ساپارىندا كوپ جۇكتەردى ءوزى كوتەرۋگە تۋرا كەلەتىنىن كەيىن ۇقتى... اسىرەسە جۇرەككە تۇسكەن سالماقتى ەشكىم دە بولسە المايتىنىن ابدەن ءتۇسىندى. بۇگىن ول اتا-اۋۋ دەپ ايعاي سالىپ جىلاعىسى دا كەلدى. ءبىراق ءوزىن تەجەپ، كوڭىلدى قالىپپەن وتىر...

 

 ەسەيىپ كەتسەدە قۋلىق سۇمدىقتان ادا، اڭعال ساڭعال قالپى مىناۋ. سەنىم، ءۇمىت جارىسىپ، الدامشى دۇنيەلەر كوز ارباعان مىناۋ ومىردە كەيدە ءوزىڭ ويلاماعان جاعدايلار بولاتىنى نەگە ەكەن...

 

 ۇيگە قايتار جولدار -اي... ىلعي دا ۇزاتىپ سالىپ، كۇتىپ وتىراتىن ادال جاندار. اق پەيىل قاناعات كوڭىلدەر دەسەڭىزشى، سول تازا جۇرەكتەرگە قىنجىلماي قاراي الاتىن شاقتار ۇزىلمەسە ەكەن. سەنگەن كوڭىل مەن ادامدىق سەزىم كىرلەمەسىنشى دەيدى ىشتەي. 

 

 سالقىن كەش، جول بويى سامالاداي سامسىعان شىراقتار. ءبىراق بۇگىنگى كۇز كەشى وعان تىم سۋىق سەزىلدى. مىناۋ شىراقتار جىلۋ شىعارمايما ەكەنءا، ولار تەك باعىت سىلتەپ، جول كورسەتۋشى عوي... مۇمكىن، اينالامىزدا مىڭداعان ادامدار جۇرسەدە، جۇرەگىڭە جىلۋ بەرەر جالعىز جان بولاتىنى سودان شىعار... 

 

 «ءومىردى ءسۇي، قۇلشىنا قىزمەت ەت» دەيتىن ءبىر ءۇن قۇلاعىنان كەتپەيتىن. ەكەۋ ارا ايتىلعان ءبىر اقىل ما ۋادە مە ايتەۋ كوڭىل تۇكىپىرىنە ۇيالاعان ۇمتىلماس ءۇن ەدى بۇل...ارينە، ءومىردى سۇيەتىن سىرشىل جۇرەك. پەندە بالاسىنان جاماندىق كۇتپەگەن نازىك كوڭىل، بارلىق قيىندىقتاردى ءۇن -ءتۇنسىز، بايبالامىسىز جەڭىپ كەلە جاتقان قايسار پەندە وسى ءبىر اۋىز ءسوزدىڭ جاي ايتىلا سالماعانىن تەرەڭ سەزىنەتىن. ارزان كۇلكى، جالعان سەزىمنىڭ جولى داڭعىل عوي، دەسەدە، شىن ءسۇيۋ، ساعىنىش، سونداي -اق، جاۋاپكەرلىك سىندى سەزىمدەرمەن قىمتالعان بۇل كۇي تىم قىمبات-دى... ۇنسىزدىك نە تەك ءبىر اۋىز سويلەمدەر تۇسىنۋگە جەتىپ جاتاتىن. مىنە تەلەفون سىڭعىر ەتتى. قوڭىر ءۇن ونى ايالاپ تۇرعانداي. ءاسىلى تىم نازىك، قورعانسىز سول جۇرەككە قاتىگەزدىك ىستەۋگە دە بولار ما ەدى؟ ءبىراق، جۇمساق ءارى ادامگەرشىلىك پەن مەيىرىمگە تولى جۇرەك وندايعا باسقان ەمەس. ءوزىن تاعى دا انىق كورسەتەيىن دەي مە ەكەن. ايتەۋ جىلى دا ءبيازى... مەنى كەشىر... 

 

 ول تاعى دا ءتۇس كوردى. بار پارمەنمەن قاتتى جۇگىرىپ كەلەدى، بالا كۇنگى قورقاقتىعىن ۇمىتىپ، ساعىنىشىنا قاراي اسىعا جۇگىرىپ بارادى، كەنەت سۇرىنىپ كەتكەندەي سەلت ەتىپ ويانا كەتتى. سول ءسۇرىنىس تۇڭىلستى ءوڭ مەن ءتۇس ونى وياتقانداي-دى. تىم تەز سەرگىپ تاعى دا العا ساپارلارعا اتتانا بەردى. 

 

 اۆتوكولىك اسىعا العا تارتىپ بارادى، قولىندا كىتاپ. ەندى قۇنىعا وقىپ كەلە جاتقاندا ونىڭ حاتىن تاپسىرىپ الدى،«ءبارىمىز سول ارمان جولىندامىز. جول بويىندا كوركەم كورىنىس، كەيدە جاۋىن، كەيدە تۇمان، كەيدە اداسىپ، كەيدە جول تاۋىپ كەلە جاتقاندايمىز. اسىرەسە، سەتەر سەزىمگە نەمقۇرايدى قاراپ، كوڭىل قالاۋىن كەرەكسىزگە تاستاۋعا اسىعاتىن مىناۋ دۇنيەدە تۇيسىگىمىز تاستاي قاتىپ، الماس بەرىشكە اينالىپ كەتپەسە ەكەن ؟ 

 

 بۇل كۇز، بۇل كۇندەر ۇمتىلمايدى،،، ساعىنىشتى حات عانا سايابىرلاتار -اۋ دەيمىن....