شامگۇل، اتىز سارى گۇلى جانە جاسىل ءشوپتىڭ حوش يىسىمەن قورشالعان سۋ جاعاسىنا بالىق اۋلاۋعا بارعان سايىن ءوزىمدى تابيعاتپەن بىرگە سەزىنەمىن. تازا اۋا مەنى سەرگىتەدى، قۋات بەرەدى. وسى كەزدە مەن بار كوڭىلسزدىكتى ەستەن شىعارىپ، بار پەيىلىمەن بالىق اۋلاۋعا كىرسەمىن.

    بالىق اۋلاۋ ارەكەت پەن تىنشتىقىڭ كەمەلدى ۇشتاسۋى، قارتتارعا وتە ۇيلەسەدى. قارماق سالعاندا، ادام تىنش وتىرادى، يدەياسى شوعىرلانادى، توڭىرەگى تىنش بولادى. مەنىم سىرلاس دوستارىمىنىڭ اراسىندا جوعارى قان قىسىم اۋرۋىنا كىرىپتار بولعانداردا بار، بۇرىن ولار مىنەزى شاپشاڭ، قيىت ەتسە اشۋ شاقىرۋشى ەدى، ال قارماق سالۋىمەن اينالسقاننان بەرى مىنەزدەرى ساباسىنا ءتۇسىپ، قان قسىم دا ورنىقتى بولا باستادى. تاعى ءبىر دوسىم بۇرىن ۇنەمى بەتالدى وي جۇگىرتىپ، ءتۇن بالاسى دوڭبەكشىپ ۇيىقتاي الماي شىعۋشى ەدى. بالىق اۋلاعاننان بەرى زەيىنى شوعىرلانىپ، كوڭىل كۇيى بىرتە- بىرتە جاقسارعانىن ايتتى. قازىر ۇيقىسى عانا جاقسارىپ قالماستان، تابەتى دە جاقسارعان ەكەن.

    بالىق اۋلاۋ دەنە شىنتىقىرۋىمەن بىرگە، مىنەز- قۇلىقتى شىڭداپ، قىزىعۋ اۋەسىن دە دامىتادى، قارماعىمىزعا ىلىنگەن بالىق كوپ نەمەسە از بولسىن، جان جۇيەمىزدى قۋانشقا بولەدى.