باقىتتىڭ بالىن بايقاماي توگىپ المايىق

دەنىڭ ساۋ، اسىڭ بولسا، الدىڭنان كۇتەر ادامىڭ، ەڭ زور باقىت وسى بۇل، بارىنەن اسار باسقانىڭ

ۇرپاعىڭنىڭ ٴوزىن دە ويلا، كوزىن دە ويلا

بۇرىن اپام ۇرشىق ٴيىرىپ وتىرىپ: ويقوي، زامان، اساۋ قۇلىن سەكىلدى-اۋ بايلانباعان،-دەپ اندەتىپ وتىرۋشى ەدى.

بەرسەڭ الاسىڭ، ەكسەڭ وراسىڭ

ماحاببات قابىرى

سولتۇستىك تەڭىز جاعالاۋىنداعى اندىز-اندىز قۇم توبەشىكتەردىڭ اراسىندا بالىقشىنىڭ جۇپىنى عانا شاعىن لاشىعى كوزگە تۇسەدى. داۋىل تۇرسا بولعانى تەرەزەنىڭ اينەكتەرى مەن كاسەكتەرى شارقىلداي بىرگە شۋىلداپ قويا بەرەدى دە، پەشتەگى قىزۋ جالىن تىك شاپشىپ لاپ ەتە قالاتىن.

ءبىرىنشى بايلىق-دەنساۋلىق

ادامنىڭ ءومىرى قامشىنىڭ سابىنداي قىسقا عانا. مەزگىلدىڭ بىزگە سيعا تارتارى اجارىڭنىڭ توزىپ، بازارىڭنىڭ قايتۋى عانا ەمەس، الدا ءالى كورەتىن تالاي قىزىعىڭ، شىعاتىن تالاي بيىگىڭ بار. سوندىقتان جاستىق دەگەن جاز كۇنىڭدە دۇرىستاپ ازىقتان، جايلانىپ ۇيىقتا. دەنىڭنىڭ ساۋ، باسىڭنىڭ امان بولۋى بارىنەن دە ماڭىزدى.

ەت جاقىندارىڭنىڭ ەت جۇرەگىن ەزىپ الما

تىرشىلىكتىڭ قارا قازانىن دانگە تولتىرامىن دەپ قاربالاستاپ ٴجۇرىپ، سەن دە ٴبىر كۇنى قالجىراپ جىعىلارسىڭ، اق قالاتتى دارىگەر اشتى ۋكولدىڭ ينەسىن كوك تامىرىڭا ٴمىزباقپاستان بويلاتا سۇققاندا، كوز الدىڭا كىمدەر كەلەتىنىن بىلەسىڭ بە؟

اكەدەن العان ونەردى بالاعا جالعاپ كەلەدى

دومبىرا ەجەلدەن حالىق اراسىنا كەڭ تارقاعان قولايلى مادەنيەت تاراتۋ قۇرالى، ول ءتىلسىم ءتىلدى كۇيدى بەسىكتەگى سابيدەن باستاپ قۇلاققا قۇيىپ، انشىنىڭ اۋەنىن، اقىننىڭ ايتار ابىزىن، شەشەننىڭ داتتەر ءدىلىن سۇيەمەلدەپ جۇرت جۇرەگىنە جەتكىزۋدە ەش نارسە ورىنداي المايتىن دانەكەر بولىپ كەلدى.

ەڭ قۇندى ساباق – ومىردەن جەگەن تاياعىڭ

سول ءۇشىن دە بىرەۋدى كۇتىپ ءجۇرمىز، سول كەلىپ قولىمىزدان تارتىپ، قۇر قۇدىقتان شىعارىپ الىپ بايلىقتىڭ كولىنە بىلىش ەتكىزىپ تاستاي سالاتىنداي-اق.

بالاڭ جاقسىلىعىڭدى ۇقپاي ءجۇر مە

-سەن جاقسى بولسىن،-دەپ توزىپ جۇرسەك، سەنىڭ ىستەپ جۇرگەنىڭ مىناۋ، ءبىزدى دە ءبىر ۋاق ويلاپ قويساڭشى.

قوڭىراۋ قايتا سوعىلدى

ەڭ كوركەم باقشا قۇرىلىس قالانىڭ، كوركىن بەرىپ ارمانى اسقاق دالانىڭ. العاشقى قيمىل بالالارمەن باستالىپ، سوعىلدى قوڭىراۋ ەلەسىن بەرىپ دانانىڭ!